De geschatte leestijd voor dit artikel: 2 minuten

Staatssecretaris Blokhuis vindt het aantal daklozen onacceptabel en hij gaat dit met behulp van beleid aanpakken, tenminste dat vertelde hij in de uitzending bij Jeroen Pauw. Laat ik eens helpen met het vormgeven van dit beleid en, om het met een mooie voetbalterm te zeggen, een voorzet geven op de penaltystip. Hier komt ie.

Achtergrond
Als je in Nederland geen aangifte doet, dan haalt de fiscus een probaat middel van stal: net zolang knijpen tot er gepiept wordt (echt, dat is een vakterm van de Belastingdienst). Concreet betekent dit dat het inkomen wordt geschat en dat de aanslag conform deze schatting wordt opgelegd. Doe je over meerdere jaren geen aangifte? Dan wordt het inkomen elk jaar hoger geschat (knijpen). Totdat de belastingplichtige dusdanig in de knoei komt, dat deze van zich laat horen (piepen).  

Niet kunnen betalen
Worden de aanslagen betaald, dan is meestal hiermee de kous af. Maar als we in Nederland geen belasting (kunnen) betalen, worden er aanmaningen verstuurd en komt de deurwaarder langs. Natuurlijk allemaal op kosten van de belastingplichtige. De schulden worden hierdoor groter en groter. Uiteindelijk wordt er bijvoorbeeld bankbeslag gelegd. De belastingplichtige kan dan niet meer bij zijn geld. Onlangs had ik zo’n casus. 

Praktijk
Een mevrouw had enkele jaren geen aangifte gedaan. Natuurlijk is dit niet slim, maar soms stapelen de problemen zich zo op dat iemand het overzicht verliest. De belasting legt over de jaren ambtshalve (mooi woord voor schatting) aanslagen Omzetbelasting en Inkomstenbelasting op. Ze krijgt boetes in de brievenbus en deurwaarders op de stoep, maar niemand voelt zich kennelijk geroepen om gewoon het gesprek aan te gaan. Om te vragen wat er mis is gegaan en te kijken hoe we de boel weer op de rit krijgen. Het resultaat is dat de ontvanger bankbeslag legt. Het gezin kan geen spreekwoordelijk droog brood meer kopen en komt nog veel verder in de problemen. Via via komt mevrouw bij mij voor hulp. Natuurlijk kan ze mij niet betalen, maar in sommige gevallen werk ik gratis en dit had ze gelezen op mijn website. Ik overzie de casus en besluit de ontvanger te bellen. 

“Ik vroeg de ontvanger, waar dit gezin tot de duur van het bankbeslag van moet leven. De reactie was wat mij betreft stuitend. “Dan gaan ze maar lenen.” Deze handelswijze is voor mij niet te begrijpen”. 

Moordenaars en verkrachters krijgen kost en inwoning op kosten van de staat. Is er geen werk, dan is er de ww of, erger, de bijstand. De bijstand is klaarblijkelijk te laag, want er zijn voedselbanken te over in ons land, maar dit is een andere discussie.

Moordenaars zijn beter af
Belastingplichtigen met problemen moeten het maar uitzoeken? Zijn ze nog minder dan moordenaars? Waarom krijgen ze geen hulp? Waarom moeten de kosten zo hoog oplopen? Ik schreef onlangs een artikel met de titel “Doeslief”. Mijn advies aan onze staatssecretaris is dan ook: laat ambtenaren contact opnemen. En niet pas als er al drie jaar geen belasting is betaald, maar zo snel mogelijk. Dit voorkomt vast zeker in veel gevallen veel leed. Een dak repareer je toch ook vóórdat het regent? 

Ron Meijer RBc